Reme, 27 listopada 1937
Jezus – Dobry Pasterz
Już w Starym Testamencie prorocy nazwali Jezusa dobrym pasterzem. Jezus również sam nazywa się dobrym pasterzem. Przez to chciał nam Jezus powiedzieć, że nas kocha, że On się nam cały daje, On jako dobry pasterz położył życie swe za owieczki swoje.
Dlatego Jezus pragnie tylko od nas, abyśmy Go słuchali, abyśmy całkiem Mu zaufali, bo On jako pasterz dobry stara się dla nas o najlepsze pastwiska.
Jeśli zaś jakaś owieczka zaginie, zostawia wszystkie inne owieczki same, bo wie, że im może zaufać, bo wie, że one węzłami miłości są z Nim związane i idzie szukać owieczki, która zaginęła. Zabłąkanie się owieczki to jest grzech, a uwikłanie się w krzaku to skutki grzechu, lecz z jak wielką miłością Jezus przychodzi do owieczki uwikłanej w ciernie, która tylko oczy swe zwraca na Jezusa, z prośbą o ratunek, a z ust wydobywa się błaganie o litość.
Postanowiłem być niemą owieczką Jezusa, słuchać na głos Jego natchnienia i iść za Nim wiedząc, że On mnie prowadzi tam, gdzie najlepszy jest pokarm.
