Reme, 19 lipca 1938
Pokój jakiego Bóg udziela dobrym zakonnikom
1 Ponieważ Bóg jest szafarzem tego wielkiego skarbu, jakim jest pokój duszy, dlatego więc udziela go tym, którzy Mu się całkowicie oddali, opuściwszy dla Niego wszystko. Zakonnicy zamknięci w swoich klasztorach, umartwieni, wzgardzeni, ubodzy, niejednokrotnie mają więcej zadowolenia niż panowie tego świata, którzy szukają zadowolenia w używaniu wszelkich rozkoszy i rozrywek. Gdyby więc ludzie rozumieli to wielkie szczęście zakonnika, wszyscy staliby się zakonnikami.
2 Rozmyślanie dzisiaj odprawiłem nieco z oschłością i bez głębszego przejęcia się, chociaż starałem się dobrze je odprawić. Powodem tego było to, że wieczorem i rano, za mało myślałem o przedmiocie rozmyślania więc też mało go sobie przyswoiłem.
Wniosek: Poza Bogiem nie możemy znaleźć pokoju, a że Bóg go udziela, to też udziela go tylko dobrym zakonnikom, którzy dla Niego opuścili wszystko.
Prosiłem Boga o łaskę, abym zawsze był gorliwy w służbie Bożej i miłował Boga nie dla własnego zadowolenia, ale dla zadowolenia Jego Boskiego Serca.
Postanowienie: Na początku ćwiczenia i pracy wzbudzę intencję służenia Bogu, dla przypodobania się Jemu.